zaterdag 12 februari 2011

De Dogonvallei

De afgelopen dagen zaten we in de Dogonvallei. Een heel verschil met de dorpen en steden die we tot nu toe zagen. Van het moment dat we door de poort reden ( het begin van het dogon gebied), kwamen we midden in de natuur terecht. Prachtig landschap en een kleurrijk volk. We trokken door verschillende dorpjes en hielden halt bij enkelen. Dinsdag stopten we in Songo en deden we een afdaling  van het plateau tot in het dorpje Cani-Kombolé. Daar wat rondgewandeld, wat met de plaatselijke bevolking gepraat en dan richting Téli getrokken. Téli was onze eerste overnachtingsplaats. We aten er, net zoals alle komende dagen, rijst met een tomatensaus en kip. Marie Jeanne noemt het ook wel eens kip bicyclette (= taaie kip). Maar het smaakte ons. Slapen deden we op het dak onder de sterrenhemel. Het werd een korte nacht. Er stond veel wind en de dieren in de Dogon slapen niet. Ezels balkten, kippen kakelden en ook de geiten waren niet stil te krijgen.

De volgende dag bezochten we de vroegere huisjes van de Telem. Helemaal bovenaan tegen de rotsen bevinden zich allemaal woningen.Ongelooflijk hoe ze daar toen leefden. Het was toch een hele klim om daar te geraken. We trokken door naar het volgend dorp: Yabatalou. Hier zagen we de mandenmaker aan het werk. Natuurlijk werden er ook manden gekocht. Alles is hier zo goedkoop. Je vraagt je af hoe ze hier iets aan kunnen verdienen. Na Yabatalou kwam Bacourou. In dit dorpje zagen we de smid aan het werk.  Felix kocht er een beeldje dat net gemaakt was. Hij liet er dan ook dadelijk de naam op zetten van de maken, Assama. In de namiddag keerden we nog even terug naar Cani-Kombolé voor een bezoek aan de markt.
Wat een kleurrijke markt. Klein maar heel gezellig. Na de markt trokken wa naar Endé waar we onze tweede nacht doorbrachten.

Elk dorpje waar je komt, staan de kinderen rond je met dezelfde vragen: madame, bonbons? Monsieur, ballon? Ze houden je hand vast en helpen je om over de rotsen te klauteren. Natuurlijk allemaal met de bedoeling iets te krijgen. Als je de omstandigheden ziet waarin ze leven, zouden wij net hetzelfde doen. Het ene dorp is al wat rijker dan het andere maar over het algemeen hebben ze niet veel. Voor de vrouwen hadden we zeepjes mee. Sommigen hadden zelfs nog nooit zeep gezien, laat staan waarvoor het dient. Als ze er in beten, hadden ze gauw door dat opeten niet de bedoeling was van zeep.

De laatste dag in de Dogon bezochten we eerst Endé. Hier maakten ze prachtige Afrikaanse doeken. Echte kunstenaars als je ziet hoe ze dit vervaardigen. Natuurlijk konden we het weer niet laten om souveniers te kopen. Al was het maar om hen wat te steunen. Van Endé trokken we naar Tiréli om naar de maskerdansen te gaan kijken. En wat voor een dans. Vanuit elke hoek kwamen ze gesprongen in kleurrijke rokjes en allemaal met een ander masker op. Elk masker heeft een andere betekenis. Er waren er zelfs bij die op stelten dansten. Je moet het ze nageven....ritme hebben ze vast en zeker. Op de terugweg naar Hotel Flandre stopten we in Amani waar we de Kaaimannen zagen (krokodillen). Onderweg moesten we nog even terug (één van de wagens had zich vastgereden in het zand). De terugweg was lang en vermoeiend. De weg lag vol stenen en rotsen. We werden letterlijk door elkaar geschud.

Tegen 19u kwamen we uiteindelijk aan in het hotel. Hier wachtte ons een leuke verrassing. We werden verwelkomd met djembé's, trommels, zang,....een heel orkest. Malick, de eigenaar van het hotel, had dit geregeld voor Linda (het was haar verjaardag). We hebben ons eerst een heerlijke douche genomen ( dat deed deugd na drie dagen Dogon) en schoven toen aan tafel. Weer lekkere vis, gebakken banaan en een tomatensausje en het feest kon beginnen. Enkele kinderen dansten voor ons op de muziek en ook wij waagden ons aan een poging. Natuurlijk vonden ze dat heel grappig. Magda was niet weg te slaan van de dansvloer.

Een mooie afsluiter van de dag. Vandaag is het rustdag. Die komt goed van pas. Al was het maar om al het vuil van ons af te schrobben.

Een inleefreis mag je dit zeker noemen. Met alles er op en er aan!

Nu genieten van onze vrije dag en morgen trekken we richting Timboektoe. We zullen daar 2 dagen blijven en keren dan terug naar onze vast stek: Hotel Flandre.

Tot gauw!

Les Belges